Dzisiejsze społeczeństwo coraz to dokładniej kieruje uwagę na różnorodne metody terapii, zdolne polepszyć jakość życia i stan psychiczny. Jedną z tych prekursorskich metod, pozyskującą raz za razem większą sławę, jest dogoterapia. Jest to nadzwyczajna odmiana kuracji, która sprzęga w sobie relację człowieka z psem, gwarantuje wielki zakres zalet dla rozmaitych kategorii ludzi. Zaczynając od maluchów z trudnościami w edukacji po ludzi w starszym wieku, cierpiące na choroby przewlekłe, dogoterapia może być kompleksowym narzędziem usprawniającym zdrowie psychiczne i uczuciowe.
Dogoterapia - więcej niż terapia
Przeszłość kynoterapii dosięga starożytnego państwa egipskiego, kiedy psy były użytkowane do pomocy w kurowaniu przeróżnych przypadłości. Niemniej jednak to dopiero w ostatnich dekadach dogoterapia pozyskała uznanie w sferze nauk medycznych. Współcześnie czworonogi są wykorzystywane w rehabilitacji w podobny sposób w placówkach medycznych, jak i społecznościach pozamedycznych.
Dobre strony interakcji z psem terapeutycznym
Procedury naukowe bezsprzecznie potwierdzają walory wynikające z relacji z czworonogiem. Dogoterapia przynosi poprawę nastroju, zmniejszenie zdenerwowania, zintensyfikowanie działalności fizycznej oraz kształtowanie relacji społecznych. Ponadto towarzystwo psa w procesie terapeutycznym jest w stanie pobudzać zachętę do kontynuacji kuracji jak również wykonywania reguł rehabilitacyjnych.
Decyzja o psim terapeucie
W procesie dogoterapii ważne okazują się atrybuty temperamentu psa. Życzliwe usposobienie, przyjazne zachowanie się, zrównoważona natura, cierpliwość oraz pragnienie kooperacji z człowiekiem to główne czynniki. Rasy psów częstokroć selekcjonowane do funkcji terapeutycznej to między innymi Golden Retriever, Pudel (średni lub duży) a także Cavalier King Charles Spaniel.
Pozytywne aspekty i ograniczenia dogoterapii
Dogoterapia wykazuje obszerne wykorzystanie w leczeniu rozlicznych dolegliwości, jak na przykład zaburzenia ze spektrum autyzmu, ADHD, niepełnosprawność intelektualna, choroby psychiczne, czy schorzenia neurodegeneracyjne u osób starszych. Natomiast są również przeciwwskazania, jak na przykład lęk przed psami, alergie na sierść i ślinę psów, skłonność do chorób i niska odporność.
Kynoterapia, w charakterze kuracji dla każdego, może być jeszcze bardziej słynna i ceniona. Związek z czworonogiem, nie zaledwie jako metoda leczenia, ale również w charakterze przyczyny radości i pomocy, sprawia, iż ta metoda terapii staje się możliwa dla tego, który oczekuje polepszenia sposobu życia oraz dobrostanu psychicznego.